کسي مباد چو من خسته مبتلاي  فراقغريب و عاشق و بيدل فقير

  و سرگرداناگر بدست من افتد فراق را بکشمکجا روم چه کنم حال  

    دل که را گويمفراق را به فراق تو مبتلا سازممن از کجا و فراق

      از کجا و غم زکجابداغ عشق چو حافظ از اين جهت شب و روز

 
مقام امن و می بی​غش و رفیق شفیقجهان و کار جهان جمله هیچ بر هیچ است

  دریغ و درد که تا این زمان ندانستمبه مومنی رو و فرصت شمر غنیمت وقت

  بیا که توبه ز لعل نگار و خنده جاماگر چه موی میانت به چون منی نرسد

  حلاوتی که تو را در چه زنخدان استاگر به رنگ عقیقی شد اشک من چه عجب

                       به خنده گفت که حافظ غلام طبع توام

گرت مدام میسر شود زهی توفیقهزار بار من این نکته کرده​ام تحقیق

که کیمیای سعادت رفیق بود رفیقکه در کمینگه عمرند قاطعان طریق

حکایتیست که عقلش نمی​کند تصدیقخوش است خاطرم از فکر این خیال دقیق

به کنه آن نرسد صد هزار فکر عمیقکه مهر خاتم لعل تو هست همچو عقیق  

                                   ببین که تا به چه حدم همی​کند تحمیق

  اميدوارم لذت كامل را برده باشيد

     شادو پيروز باشيد دوستداران شما نعيم